Εγκώμια και θρήνοι…

Εγκώμια και Θρήνοι για τις Αλησμόνητες Πατρίδες

εγκώμια και θρήνοι
για τις
αλησμόνητες πατρίδες

Ο αριθμός των Ελλήνων συγγραφέων για τις αλησμόνητες πατρίδες δεν έχει τέλος και αρχή. Χιλιάδες σελίδες πλημμυρίζουν την Ελληνική Γραμματεία γιατί στην ψυχή των προσφύγων θα υπάρχει πάντα ο μυστικός λυγμός για τις μαγικές πολιτείες που χάθηκαν:

• Φιλιππούπολη, Μοναστήρι… στην Ανατολική Θράκη, με τα Ζαρίφεια, Αρχιγένεια και Μαράσλεια εκπαιδευτήρια, το Ζάππειον Παρθεναγωγείον. Αναστάσιμη εστία της ελληνικής Παιδείας. Το κουκούλι τελετουργία ιερή και η μέταξα στολίδι και φορεσιά της οικουμένης.
  —
• Σμύρνη η πρωτεύουσα της Ιωνίας, η πιο όμορφη πόλη κάτω από τον ήλιο, η λαμπρότατη Μητρόπολις. Η “Καλλίστη Πασών”, η “Πρώτη Ασίας”, “Σμύρνα πρώτη Ασίας κάλλει και μεγέθη”, “το λαμπρό Παρίσι της Ανατολής”, η πλούσια και εμπορική πόλις.
  —
• Τραπεζούντα με τις Βυζαντινές εκκλησίες…
  —
• Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη, η “Βασιλεύουσα”, η “Επτάλοφη”, “Σύμβολο πνευματικό της οικουμένης”…
  —
• Η Κύπρος, και πόσο δύσκολο να κλείσεις σε λίγες γραμμές το πρόσωπό της… Ένα ακρογιάλι όπου γεννιέται κάθε πρωί η Αφροδίτη, εκεί στην Πέτρα του Ρωμιού. Μια σπηλιά απ’ όπου το παλικάρι, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, πέρασε διάπυρος την πόρτα τ’ ουρανού…
  —
• Μνήμες του ξεριζωμού. Φωτιές που καίνε τα σπλάχνα. Πληγές της Ρωμιοσύνης. Πυρπολήσεις. Γιαταγάνια που στάζουν “της φυλής το κόκκινο αίμα”. Ρημαγμένες εκκλησίες…
  —
• Ένα “Νταχάου εν κινήσει”. Το σπαρακτικό χρονικό που χαράχτηκε στις καρδιές των Ελλήνων, κι έσκυψε ντροπιασμένα η ελληνική ιστορία.
  —
• Οι πανάρχαιες πατρίδες που στοίχειωσαν και προσμένουν…
  —
• Το δόλιο χρονικό που ξεκίνησε από το 1913-1922 και το γερακίσιο μάτι έβαλε στο στόχαστρο τον ελληνισμό και τις πατρογονικές του εστίες τριών χιλιάδων χρόνων, σχεδιάστηκε όχι μόνον από τον τουρκικό επεκτατισμό αλλά κι από τις μεγάλες δυνάμεις, αφού εξυπηρετούσε το μοίρασμα της παγκόσμιας ηγεμονίας κι εξασφάλιζε τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής.
  —
• Ο πόλεμος του 1922 δεν ήταν απελευθερωτικός. Μύριζε αίμα και πετρέλαιο και στο βωμό του πιο απάνθρωπου υλισμού θυσιάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, που έφτασαν ξεψυχισμένοι στην πατρίδα Ελλάδα…
  —
• Στη Ραιδεστό τον Αύγουστο του 1913 συστήθηκε τουρκικό κομιτάτο εκδίωξης του ελληνισμού, σε συνεργασία με επιτελείο Γερμανών οργανωτών εφαρμογής του σχεδίου. Ο Λίμαν φον Σάντερς, ο στρατηγός οργανωτής ήταν το μαύρο όνομα στις καρδιές των Ελλήνων της Θράκης….
  —
• Το 1974 η Κύπρος χαλασμένη με τη μαχαιριά μπηγμένη κατάστηθα από τον Αττίλα κι όλο να αιμορραγεί. Το ίδιο φρικαλέο σκηνικό: Αρπαγή, φωτιά, βιασμοί, συλημένα τα ιερά και όσια, πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους της πατρίδα…
  —
• Στο στόχαστρο σήμερα, το υπόλοιπο της Ελληνικής Θράκης…
  —
• Η ποιητική αυτή ανθολογία, χωρισμένη στις έξι περιοχές: Θράκη, Κωνσταντινούπολη, Μικρασία, Πόντος, Βόρειος Ήπειρος, Κύπρος, προσφέρει δείγμα γραφής “εν τοις γράμμασι διαλλαμψάντων”, του αιώνιου ελληνικού πνεύματος, όπου οι ρίζες και οι καταβολές αναριγούν μέσα από την εξαίσια φωνή των ποιητών μας….
  —
• Πολυφωνική, πάνδημη, εφτασφράγιστη η μνήμη των ποιητών μας κρατά κι ανασταίνει το όραμα του μαρμαρωμένου βασιλιά που ζει και περιμένει…

Αγγελική Στεργίου
Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ – 1997
Το βιβλίο μας παραχώρησε το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού